wat en wie?

Mémé is een solovoorstelling (2023) van Sarah Vanhee, met gastoptredens van poppen, geesten en haar kind. Gemaakt in samenwerking met poppenspeler Toztli Abril de Dios en geluidskunstenaar Ibelisse Guardia Ferragutti, is het stuk een intergenerationeel, gelaagd en meertalig werk over de relatie tot de voorouders, tot de (geboortegrond) en tot het vrouwelijk lichaam, met in de hoofdrol de geesten van Vanhee's West-Vlaamse grootmoeders die - zoals veel vrouwen in die tijd - het grootste deel van hun leven 'werkten', in de twee betekenissen van het woord: kinderen baren en opvoeden; en werken in huis en 'op het land' - altijd in dienst van anderen.

meer info

waarom?

“ Mémé is een heel intiem en gelaagd theaterstuk over drie generaties vrouwen: een grootmoeder (de mémé), een moeder en een kleindochter. Sarah Vanhee, de kleindochter, probeert hierin haar mémé te leren kennen door haar levensverhaal op de scène te reconstrueren aan de hand van objecten, herinneringen en scenografie. Wat mij vooral raakte, is hoe het theaterstuk de relaties tussen drie generaties vrouwen en de manieren waarop ze in de wereld staan blootlegt - maar ook hun verschillen. Hierin vond ik de dialoog meer naar het einde van het stuk, tussen de feministische kleindochter en de kapotgewerkte mémé, bijzonder sterk, omdat het voor mij diep ecofeministische vraagstukken aanraakte. Hoe ongelijk waren en zijn vroegere en hedendaagse structuren, voor vrouwen in België en daarbuiten, maar ook, hoe kijken we naar onze hedendaagse privileges en verantwoordelijkheden? ”